TSH w średnim zakresie normy może powodować niepłodność u kobiet

Wiele kobiet z endometriozą ma problemy z tarczycą.  Prawdopodobnie również duża grupa kobiet z endometriozą i z problemami z płodnością nie wie, że przyczyną niepłodności może być osłabiona praca tarczycy. Taka niewiedza może wynikać z tego, często markery tarczycowe, a dokładniej TSH, jest w normie i w związku z tym szukamy przczyny gdzie indziej. Badanie przedstawione poniżej pokazuje jednak, że w przypadku niepłodności powinniśmy uważnie przyjżeć się zakresom markera TSH.

Przedstawione tutaj badanie świetne, obnaża całkowitą absurdalność zakresów obecnie określanych jako „normalne” dla wielu biomarkerów, ale zwłaszcza dla TSH. „Normalny” zakres dla TSH był wielokrotnie zmieniany w ciągu ostatnich 30-40 lat, a każda rewizja coraz bardziej podwyższała górną granicę normy. Jednak pomimo tej tendencji wzrostowej górnej granicy, wskaźnik rozpoznań chorób metabolicznych stale rośnie. 

Obecna górna granica normy dla TSH wynosi 4, pomimo licznych badań wykazujących zły stan zdrowia u większości osób z TSH powyżej 2. Poniższe badanie dodaje teraz niepłodność do listy problemów spowodowanych posiadaniem TSH w środku normy.

Autorzy badania, pomimo własnych wyników badań i obserwacji, nadal opisują stan TSH powyżej TSH 2,5 jako stan „niedoczynnośći tarczycy w normalnym zakresie”.

I tak naprawdę to byłoby zabawne, gdyby sprawa nie dotyczyła zdrowia milionów kobiet. Jak tarczyca może być niedoczynna, ale w normalnym zakresie!?!? Jedno z tych stwierdzeń musi być błędne, a ponieważ niedoczynność tarczycy była faktycznym odkryciem i była powiązana z rzeczywistą patologią (niepłodnością żeńską), jedyną opcją, jaka pozostaje, jest to, że „normalny zakres” obecnie używany do celów diagnostycznych wcale nie jest normalny. Mam nadzieję, że FDA i Merck (odpowiedzialne za zdefiniowanie „normalnych” zakresów dla wszystkich biomarkerów) zauważą i w końcu opracują zakres TSH, który naprawdę odzwierciedla stan zdrowia/choroby.

Oto parę cytatów z artykułu naukowego:„… Badanie wykazało, że kobiety, które mają niewyjaśnioną niepłodność, były prawie dwa razy bardziej narażone na wyższy poziom hormonu stymulującego tarczycę niż kobiety, które nie zaszły w ciążę z powodu znanych problemów z liczbą plemników ich partnera. Hormon stymulujący tarczycę (TSH) jest wytwarzany przez przysadkę mózgową u podstawy mózgu i mówi tarczycy, aby w razie potrzeby produkowała więcej hormonów. Podwyższony poziom TSH może być oznaką niedoczynności tarczycy”. „…Naukowcy odkryli, że kobiety z niewyjaśnioną niepłodnością miały znacznie wyższy poziom TSH niż kobiety z niepłodnością z powodu znanej przyczyny. Prawie dwa razy więcej kobiet z niewyjaśnioną niepłodnością miało TSH większe niż 2,5 mlU/L w porównaniu do kobiet, których to przyczyna niepłodności leżała po stronie partnera .

„Odkąd wiemy z naszego badania, że ​​istnieje związek między poziomami TSH na wysokim końcu normalnego zakresu a niewyjaśnioną niepłodnością, możliwe jest, że wysoki normalny poziom TSH może negatywnie wpłynąć na kobiety, które próbują zajść w ciążę”. – powiedział Fazeli. „To może otworzyć nowe możliwości leczenia. Następnym krokiem będzie sprawdzenie, czy obniżenie poziomu TSH pomoże tej grupie w poczęciu dziecka”.

Myślę, że wielu leakrzy zajmujących się niepłodnością powoli zauważa zależność między TSH a płodnością. Ciekawa jestem jakie są Wasze doświadczenia w tym zakresie? Czy Wasz ginekolog-endokrynlog  uważał, że TSH powyżej 2,5 jest w normie? Mi to się zdarzyło nie raz….

Jeśli uważasz, że ten wpis, lub inne wpisy, na tym blogu pomogły Ci lepiej zrozumieć endometriozę lub inne aspekty naszego zdrowia proszę podziel się tą wiedzą z innymi kobietami, które również mogą na tym skorzystać. Dziękuję – endometrioza.blog

Referencje:

Aramesh S, Alifarja T, Jannesar R, Ghaffari P, Vanda R, Bazarganipour F. Does vitamin D supplementation improve ovarian reserve in women with diminished ovarian reserve and vitamin D deficiency: a before-and-after intervention study. BMC Endocr Disord. 2021 Jun 21;21(1):126. 

https://academic.oup.com/jcem/article/103/2/632/4760413